naguguluhan ako... help me

tulong... kelangan ko ang tulong niyo...

para sa mga files sa laptop...40 gigs lang to kasi...

salamat

hmm

tinatamad akong mag update... saka na lang... procrastination muna

mahabang post

Mejo alas tres ng umaga ako gumising kahapon matapos ang halos isang araw na walang tulugan. Kaadikan ba to? Hindi naman mejo bored lang sa buhay at nageexplore sa katatagan ng katawan... hahahaha anyway ganito ang mga pangyayari sa mga nakaraang araw:

Thursday: Oktubre 4, 2007
10:00 - Pumunta ako sa school para makipagkita kay Mark upang kunin ang cd na naglalaman ng na-layout na pic ng batch na ginawa si Marz.

11:00 - Dumating si Mark at namromroblema ng pondo para sa priniting at framing...

amfness pare... hindi ako officer ng batch... bat ko ginagawa to? hahaha Dennis kelangan mo ako ilibre... trabaho mo ito.... bwahahaha...

12:00 - Namromroblema pa rin at nagpunta sa gilmore upang mag-inquire ng printing... ang mahal ampotah... 1k daw tos tarpaulin... kelangan namin photopaper... na 5 x 5... parang imposible no?

1:00 - namromroblema pa din... tinawagan namin yung printing shop sa may amin... ampness may 4x4 solb na yun. kung gusto niyo ng maayos na printing sa murang halaga... at mejo big prints punta kayo dito... Orange Segment nakita ko lang siya actually sa internet nung nakaraang araw... sinabi ko naman sa sarili ko, hindi naman siguro magaadvertise to pag hindi matino gawa nila db? Eto masasabi ko, solb naman yung gawa nila tapos mabilis pa, in addition to that, mura pa... kaya ko nga inaadvertise hahaha :D o dapat magpasalamat kayo sa akin.. free advertisement to. eto pala address ng orange segment - Unit A 23-23, 55 Maginhawa St. UP Village, DIliman, Quezon City




1:00 - hindi pa ako kumakain... gutom na ako... umuwi na ako... pero d ako dumiretso dun.. pumunta ako ng orange segment para ipaprint daw... 1,300+ yung price 4 x 4 solb na yun... tos makukuha ng alas 5... solb na talaga

2:00 hanggang 5:00- nagpakalunod ako sa pagkain... gutom ba naman ako db? - nagpakasaya ako sa mirc sa trivia... kaya yung 40k na plus na score ko... hahaha adik
:D

5:30 - nakuha ko na yung picture... mejo may kalakihan siya ah... 4 x 4 ft

mga ginawa ko sa mga sununod na oras ay sikreto... :D bangag na kasi ako kaya mejo hahaha nagrarant na ako at lahat lahat... kasama na pala jan yung paggawa ko ng reaction sa poem... hehehe

Friday: Oktubre 5, 2007
alas 4 ako nagising... mejo nababato lang... antay text ni danix para samahan niya ako magpaframe. :D

alas 11 na kami gumalaw..

12:00 - nagkita kami sa les pappu... malapit sa review area namin nung nle...

:D parang tanga ako nakatayo na may dala dalang tarpaulin na parang nagbebenta hahahaha

12:10 dumating c danix... mejo asar ako sa globe... d ako makacheck ng balance, d ako makaunli... hai terible... kainis un ah... kelangan ko pa gamitin spare number ko para makatxt kasi mahal nga pag load lang... kelangan nakaunli...para mas mura

lumakad kami patungo ng recto at dun nagcanvas ng pinakamurang frame... kumusta naman ung isa 4,800 daw, ano kami, mayaman hahaha 1.5k na nga lang natira sa akin...

buti na lang may nakita kami. 1.4k... solb na... nagbayad ako ng 1k na down payment.. tapos nag tungo kami sa national book store upang bumili ng dictionary... para sa kapatid ko...

nagkwentuhan... linibot ang national hanggang sa nagutom...

tapos... kumain kami sa mcdo... umupo kami sa hindi karaniwang upuan... hahaha

makikita niyo mamaya...

biglang tumawag si dennis, c el presidente... pupunta daw siya... yehey... may magbubuhat... sasama din daw si jupi... yey ulet...

sabi bumalik kami ng 4. kaya pumunta kami ng medyo maaga...

kaboom... wala pang natatapos... adik ba sila... may problema...

yung salamin hindi kasya...

medyo matagal na diskusyon un... tapos... napatawag ako ng ilang beses... kaboom

ayun... naging 2.4k tapos inabonohan ni dada... babayaran ni dennis next pay...

yeboi... :D

tapos pumunta kami ng mc do...

libre ni dennis... chicken nuggets... yeboi....:D

tapos... cyempre the usual kwentuhan, kulitan...

tapos... pagbalik namin... wala pa...

kaboom inantay namin mga 30 minutes...

kaboom nagkulitan ulit...

tapos... pagdating

kaboom

ang laki... hindi kaya ng taxi... hindi papasok... problema na naman...

kinontak na namin mga pwedeng kontakin... d talaga... pumara kami ng jeep... ayaw...

awww talaga... :D

hahaha natatae na ako nun...

tapos nung bandang 7:30... saka lang nagdecide na mag alay lakad na lang tapos iwan sa bahay nina danix para sunduin kinabukasan... ambigat nun ah

amfness

si dennis sa harap tapos ako sa likod, si jupi sa gitna...

binuhat namin tinahak namin ang morayta... nakita ko nga si mang Marty... dko na siya kinausap... badtrip na ako... natatae na ako...

tapos... nung dumaan kami sa main office ng review center... iniwan namin si dennis para tignan yung mga pangalan namin sa listahan ng pumasa sa board exam... akalain mo un gabi na nga, tinignan pa... mga barubal...

tapos... feeling ko dna kaya ni dennis... kaya sabi i-pedi cab na lang... ayun... may isang mamang pedicab ang naglakas loob na nagsabing ihahatid kami... 80 php ok na un... haller ambigat kaya... dna kaya ng powers ko pag hanggang sa bahay pa ni dada bubuhatin...

nangyari, si dada at jupi binuhat ang bag namin tapos kami ni dennis, nasa loob ng pedicab, nakataas ang dalawang kamay na hawak hawak ang picture na yun... amfufu... sana may award kami para sa ginawa naming kadakilaan... anlabo tsong... d ako officer tos ginawa ko un... martyr.. amf amf amf...

mejo nagworkout ako sa araw na un, at namuo ang lactic acid habang nakahawak ako sa picture upang hindi mahulog... amf 10-15 minutes yata un... nafeel ko nga.. mejo nawala fats ko sa may arms, nawork out and aking biceps at triceps na muscles.. yeboi... d kelangan ng weights para ma tone... hehehehe... tapos nangyari... nakarating kami dun... uminom ng tubig at umuwi na din... hinatid kami ni danix hanggang sa espanya tapos... tumawid kami... pinauna ko na cna jupi at dennis kasi may trabaho sila kinabukasan... mga call boys ung mga un.. (call center boys i mean) hahahah :D

at ayun... mejo... narcoleptic na naman ako... as usual... nakatulog sa jeep... parang ewan... hahaha :D sumandal kasi ako... pagising gising... amf

kumukulo na ang tiyan ko... malapit ng magsabog ng lagim... waaaa

tapos... nakarating din ako sa bahay... mejo nagsabog na ako ng lagim pagdating...

^_^

Why couples don't have sex

Dear Wife,
During the past year I have tried to
make love to you 365 times.
I have succeeded 36 times, which is an
average of once every ten days.

The following is a list of why I did
not
succee d more often:

54 times the sheets were clean
17 times it was too late
49 times you were too tired
20 times it was too hot
15 times you pretended to be sleep
22 times you had a headache
17 times you were afraid of waking the
baby
16 times you said you were too sore
12 times it was the wrong time of the
month
19 times you had to get up early
9 times you said weren't in the mood
7 times you were sunburned
6 times you were watching the late show
5 times you didn't want to mess up your
new hairdo
3 times you said the neighbors would
hear us
9 times you said your mother would
hear us

Of the 36 times I did succeed, the
activity was not satisfactory because:

6 times you just laid there
8 times you reminded me there's a crack
in the ceiling
4 times you told me to hurry up and get
it over with
7 times I had to wake you and tell you
I
finished
1 time I was afraid I had hurt you
because I felt you move

KEEP READING.......
== ================
==================== ===============
& amp; amp; lt;BR
TO MY DEAR HUSBAND:

I think you have things a little
confused. Here are the reasons you
didn't get more than you did:

5 times you came home drunk and tried
to
screw the cat
36 times you did not come home at all
21 times you didn't come with energy
33 times you came too soon
19 times you went soft before you got
in
38 times you worked too late
10 times you got cramps in your toes
29 times you had to get up early to
play
golf2 times you were in a fight and
someone
ki cked you in the balls
4 times you got it stuck in your zipper
3 times you had a cold and your nose
was
runni ng
2 times you had a splinter in your
finger
20 times you lost the motion after
thinking about it all day
6 times you came in your pajamas while
reading a dirty book
98 times you were too busy watching TV

Of the times we did get together:

The reason I laid still was because you
missed and were screwing the sheets.

I wasn't talking about the crack in the
ceiling, what I said was, "Would you
prefer me on my back or kneeling?"

Th e time you felt me move was because
you farted and I was trying to breathe.

Once you read this letter you have to
keep it going.

This game has been played since 1996.


So here are the rules:

If you read this on a Sunday, wish for
a
good week
If you read this on a Monday, wish for
money
If you read this on a Tuesday, wish
for love
If you read this on a Wednesday, wish
for success
If you read this on a Thursday, wish
for
anyth ing you want
If you read this on a Friday, wish for
a
really hot date
If you read this on a Saturday, wish
for
an important phone call

repost in 3.5 min. and your wish will
come true
Make sure you repost in 3.5 min. or
your
wish won't come true.

Reaction sa POEM - ang matamaan mabukulan

sa gumawa ng poem...

eto masasabi ko...

kung sino ka man...

nayayabangan ako sa yo...

sana lang...

ilagay mo sa lugar yang rants na yan...

malamang d naman ako magrereact kung dka nagpost db?

sana lang...

gamitin mo yung sarili mong account sa pag post kasi...

duwag ka...

dinamay mo pa ang buong batch...

pangalan yung batch...

isa kang adik...

sana alam mo... isa ka lang katiting sa batch...

andami kaya natin...

kung matapang ka... magpakilala ka...

sana nga...

karapatdapat kang magalit...

i mean...

whatever...

wag mo akong asarin/ pigilan sa rants ko

kasi wala pa akong tulog...

freedom of expression kelangan mo...

sige bigyan mo din ako ng freedom of expression...

buset ka...

hahaha... amp...

wag mo ng ulitin...

tapos na eh...

ok na eh...

gumagawa ka pa ng issue...

para kang ewan...

eto lang masasabi ko...

reaction ko to... hindi ako nag ano-anonymous na ewan... d ako duwag... gaya mo

kung may typo - so what pakialam ko...

the point is alam na nila ang mali na, nasampal na sila bat mo pa ipagdidiinan yung kasalanan? amp... adik... adik...

i dare you... magpakilala ka nga...

bitterness

juice ko... bitterness itetch... hahaha

kumusta naman ang gumawa nito.. nakita ko lang sa friendster...

anonymous ang gumawa at mukahng andaming hinanakit sa buhay...

well well well... masisisi ba natin siya?

anyway... ang masasabi ko lang... tigilan na yan... nars na nga kau.. nakapagoath na at lahat lahat... tama na yan...

magdasal ka na lang ha ne?

para maayos ang lagay ng bawat Centenniales at hindi magkaroon ng mga incident reports noh?

:D dmo na kailangan magpakabitter kasi nars ka na, wala ka ng kailangang iprove unless na lang gusto mo mag top sa CG at NCLEX :D bwahaha

anyway, kidding aside. :D magdasal ka na lang tsong..

Maraming taon na ang nakalipas.
Marami ng pagsubok na siyang maaring
nagpatata g.
Maaaring nagbigay-aral, nagpalago sa
isipan, at nagbigay inspirasyon.
Sa mga taong 'yun lumago ang aming mga
pag-iisip.
Nasubok ang kakayahan sa lahat ng
bagay.
Nala man ang aming bawat kakahayahan.
Napa malas ang pambihirang kalakasan.

Ma rami na ang pagsubok na nagdaan.
Panlalai t sa amin ng dapat sana'y
pinakamata as sa sarili naming lipunan.
Pambabab a ng mga inakalang
tagapag bigay-aral.
Panla lait ng mga taong akala mo'y
walang pagkukulang.
Masa kit ang aming loob, oo, masama,
may natatagong galit.
May isipang nanghihimagsik,
n agtatanong, nagagalit.
Kung bakit ba may mga ganung tao...
tanong na lamang ito.

Sabi nung isa'y bobo daw kami sa
Ingles.
Sab i naman nami'y hindi doon yan
masusukat.
Sa simpleng, "yun bang salitang ito
alam niyo?"
Ikaw ba kahit minsan nalaman mo ang
ibig sabihin ng salitang "respeto"?
Pagpap asensiya aming iniisip sa yabang
na naipamalas.
Nguni t napagnilayan naming hindi siya
ang dahilan.
Hindi siya ang dapat purihin sa
tagumpay na aming nakamit.

Ang iba'y nagsabing hindi daw namin
kakayanin ang pumasa man lang.
Sabi pa'y.. "Kinakabahan ako para sa
kanila".
Ab a'y tao po, sino ka ba?
Bakit ka nagsasalita ng ganyan.
Hindi ikaw ang dahilan.
Ni hindi ikaw ang nagbigay ng aming
kalakasan.< br>Kung wala kang masabing maganda,
manahimi k ka na lang.

Maramin g masasakit na salita aming
narinig.
Kinurot ang puso, binaba ang pagkatao.
May mga taong kunwari'y kakampi.
May mga tao namang harap-harapang
ka pal ng mukha ipinapakita.
Hind i naman porke't kayo ang mataas,
mababa na kami.
Tandaan: Isinasalamin namin kayo.
Kung ano kami, epekto ng naipakita
niyo.
Ngunit may mga bagay din naman na
maganda.
Ma y mga taong nagbigay halaga.
Mga tunay na kakampi, nanatili.
Hanggan g sa huli'y, sila lang ang may
karapatang makipagpunyagi.
S alamat na lang din sa lahat.
Sabi nga namin, epekto kami ng
naipakita niyo.
Kung ano naituro, 'yun ang bunga.

Siguro ngayon ang mga tao'y nag-iisip.
Bakit pagkatapos ng lahat, ito ang
salita nila?
Nasaktan lang kami, personalan na kasi.
Natawag kaming pasaway, natawag kaming
walang talino.
Masakit sa amin 'yun, naitanim,
nagbung a, nabulok.
Dahil masusukat lamang ang mga bagay..
Kung kelan kagipitan sa aming buhay ay
naranasan.

Hindi namin gustong ipagmalaki kung
ano man meron kami.
Hindi namin inisip na ipamukha ang
tagumpay na nakamit.
Hindi namin ipinapakita na nagyayabang
kami.
Sa amin lang, 'wag kayong magbalat
kayo ngayon.
Hindi kayo, hindi kailanman naging
kayo.
A t hindi magiging kayo ang dapat
magpunyagi.
Ang dating kasi, pagdating
samin, "kinailangan" niyo lang magturo.

Wala ng utang na loob ang siguro'y isa
niyo pang iniisip.
Hindi ganun, hindi kami ganun.
Pasasalama t, mula sa aming mga puso’t
naturuan niyo kami.
Ngunit hindi 'yun maitatago ng inyong
panlalait.
Salamat sa mga bagay na alam namin
ngayon.
At higit sa lahat, salamat sa
pagpapatatag sa amin.
Ngunit anupama't sinira rin agad ng
mapanghusgang isipan.

Inaam in naman namin, pasaway kami noon.
Matigas ang ulo, mahirap turuan.
Ngunit kahit minsan ba'y naisip ninyo?
Na ang anak nagrerebelde lang kung
pasaway din ang magulang?
At sabi nga'y pag nanlalait ka ng tao.
Isang daliri, nakaturo sa kanila,
tatlo nakaturo sa'yo.
Ang galing sobra, palakpakan kayo!

Sabihin na lang natin na nilalabas
lang namin ngayon.
Sakit sa likod ng ngiti namin na kayo
ang dahilan.
Noon akala niyo'y perpekto kayo kung
magsalita.Ngayon nakikisali kayo, sa saya na
aming nadarama.
Pasensi ya na kayo, hindi lang namin
tanggap.
Wag nang magplastikan, pero ano pa
man, sanayan lang yan.
Hindi niyo naman gagawin yan, kung
kami'y puro nagbagsakan.

Nasabi na namin ang mga dapat sabihin.
Nasa kanila na ngayon kung ano man ang
dapat nilang gawin.
Propesyona l naman na sila sa tingin
namin.
Pinagmamalaki pa nilang maka-Diyos,
asan? Ikahiya sana ng budhi.
Hindi naman namin gustong kayong
labanan.Ipinapaliwanag lang namin ang bigat na
pasan.
Para ang damdamin nami'y sana naman
gumaan.

Quadrivium, Extremadamiente,
Centenniales.. ano pa man..
Iisa lang ang aming pinaniniwalaan.
N a kami ay matatag sa kahit anong
problemang dumaan...
Imposib le para sa amin, ay wala lang.
Tamis ng tagumpay aming ipinagbubunyi.
Pa ra sa mga taong mahal namin, dahilan
ng aming mga ngiti.
At siyempre salamat sa Diyos, tunay
naming kakampi!

- anonymous

sa mga mag -oath taking mamaya

congrats mga parekoy.. :D RN na tau... mag-uupdate ako ng mas mahabang post pag cnipag ako at hindi na ako mashadong antukin... baw :D

oath taking bukas

dalhin ang sarili at ticket bow :D

hai hai

dito sina mama :D weeee ^^. para sa oath taking weeeeee ^^.